“İnsanlığın bir kalbi varsa Kobani’de atmaktadır. O küçücük şehir, o el kadar kum kenti, insanlığın en büyük kahramanlıkları ve alçaklıklarının göğüs göğse çarpıştığı yerdir şimdi. Ölümler yeni ölümlerle, onlar yepyeni ölümlerle üstelenmekte, bir coğrafyanın, bir çağın adını değiştirmek için delirmiş bir kuşak, gövdesini rüzgara, ömürlerini kumlara savurmaktadır.
“Nejat düşmüş”
Toprağa, suya bir cemre gibi düşmüş. Hayat denen büyük çarpışmanın ateşten yerine düşmüş, saçımıza ak diye, alnımıza acı bir çizgi diye, nefesimize bir kesik diye düşmüş… Nejat düşmüş bu atlastaki anlama, mayaya, bilme ve değiştirme erdemine. Nejat bir ibaredir, bir dipnottur düşmüştür bu kahrolası dünyanın üzerine.
Bizim Nejat
Dost meclisimizin, uzun sohbetlerimizin, yağmurda uzun yürümelerimizin en güzel yerinde bizim Nejat. Fikrimize fikir, göğümüze ufuk geren o müstesna sadelik. Kimselerin bilmediği halk çocuklarının en güzellerinden, en arayıp soranı, en cevval düşlere gönül koyanı…
Kadıköy’de Nejat
Kadıköy’ün karanlık bütün çay haneleri onu bilir. Sözünü güçlü sözcüklerle, tutkulu derinleşmelerle ifade eden, çalışkan, dışarıdan bakıldığında içine kapanık bir Suphi Nejat… Bize taşıdığı sarsıcı metinler, çevirileri, düşünceyi bir mücadele alanı olarak görüşü, süren devrimci oluşla kopmayan bağı ile anlattığını dövüşen Suphi Nejat…
Elinde ‘Yaklaşan İsyan’ çevirisiyle, Kızıl Ordu Fraksiyon’u metinleriyle, Negri okumalarından detayladığı yöntem arayışıyla bir düşünce ve eylem insanı… Öğrendiği her şeyi halkın ve hayatın sonsuz mücadelesine, tartıştığı her şeyi devrimciliğin gelişimine nakşetmeye çabalayan kavganın ağır işçisi. Boğaziçi Üniversitesi günlerinde KCK komplolarını açıktan boşa düşüren, sokakta ölümle tehdit eden düşmanı aynı cüretle teşhir eden yalın cesaret. Kürt Özgürlük Hareketiyle duygusal ve bilinçsel yoldaşlık bağı ve kendi toprağında onunla bağ kuracak devrimciliği inşa etme fikri. O fikrin, o cesaretin, o işçiliğin doğal ve dolaysız sonucu Kobanê çarpışması. Kobanê’de çarpışanların kim olduklarından öte neyi ifade ettiklerine baktığımızda, neyi çağırdıklarına, neye biriktirdiklerine baktığımızda insanlığın ilksel metinlerinden beri anlatılan o kadim öyküyle bir daha yüzleşiriz. Kobanê’de Nejat’ın barikatı insanlığın kolektif iyiliği, DAİŞ çetesinin alçakça saldırısı ise saflaşmış kötülüğü ifade eder. Bir komünist düşünce insanı ve savaşçı için o çarpışmada Paris Komünü saklıdır. Gazi barikatı gizlidir. Gezi ihtimali vardır o çatışmada ve Kobanê’nin göğsünde çarpan o büyük kalp! O delice nabız! Nejat’ın gördüğünü bin kere haklı çıkarmaktadır. Konya Ereğli’den suyunu alan, mültecilik yıllarından Almanya’dan geçen, İstanbul’un mahallerinde, limanlarında ses bulan, dünyada süren devrimci arayışlara gözleri dört açmış bir akıl, Kobanê’de siperde çarpışan bir Nejat’tır anlattığımız. Adlarından taşıdığı öncel Türkiye Komünist Partisi kökü, kod adlarında taşıdığı arayışının temsili Paramaz ve Kızılbaş. Ermeni olmayan ama Ermeni devrimciliğine sıkıca bağlı, Alevi olmayan ama Alevi mayasının bu coğrafyanın yegâne çıkışı olduğuna güçlü bağlarla inanan, kadınların büyük isyanını tüm ruhuyla destekleyen bir entelektüel Suphi Nejat.
İspanya iç savaşında Christopher Caudwell’ın izlerine basarak yürüyen Suphi Nejat Ağırnaslı kardeşimiz, yoldaşımız, yarenimiz. Örgütlü devrimci süreçlerde bir küçük öykü anlatılırdı hepimize, her bir yoldaşını, yarın ölümü yenecek bir nefer, zindanda bir direnişçi, sürgünde bir kale, yaşamın derinlerinde bir dip dalgası olacağını akılda tutulması telkin edilirdi. Bu telkin; ‘kırmayın birbirinizi, birbirinizi küçük dünya halleri için üzmeyin… Çünkü gerçek hayat ve amansız bir düşman varken, tartıştığımız her şey detaydır.’
Nejat’ı o zaman Paramaz uğurlasın…
Yıl 1915′in Haziranı Paramaz 20 yoldaşıyla birlikte İttihat’ın dar’ına çekilirken haykırıyor; “Siz yalnız bizim vücudumuzu ortadan kaldırabilirsiniz, bizim ideallerimizi asla, bu ideallerimiz yakın gelecekte gerçekleşecek ve bütün dünya bunu görecek, ideallerimiz sosyalizmdir…” diye…
Gözlerinden öpüyorum.
